Łatwo rozpoznać go było po charakterystycznym zdartym głosie i twarzy człowieka po przejściach. Do dziś kojarzony jest przede wszystkim ze znakomitymi rolami w kultowych polskich filmach: „Rejs”, „Wniebowzięci”, „Nie zaznasz spokoju”. Jan Himilsbach był wbrew pozorom o wiele bardziej złożoną i nietuzinkową postacią. Film dokumentalny „Himilsbach. Prawdy, bujdy, czarne dziury” zostanie wyemitowany w PLANETE 19 listopada o godz. 15:15.
Już początek biografii Himilsbacha wydaje się niezwykły. Otóż bowiem przyszły aktor i prozaik urodził się w 1931 roku, dnia… 31 listopada. Absurdalny błąd w metryce jakby ciążył na jego życiu, niejednokrotnie dziwniejszym od literacko-filmowej fikcji.
Zanim poświęcił się pisaniu, Himilsbach miał kontakt ze światkiem przestępczym oraz zdobywał doświadczenie w zaskakująco odmiennych profesjach. Jeśli wierzyć jego wspomnieniom, poszerzanym przy każdej okazji o kolejne epizody („Ile razy można pieprzyć wciąż jedno i to samo?” – zwykł pytać retorycznie), pracował m.in. jako górnik, piekarz, doker, ślusarz i palacz na statkach. Prawdziwie odnalazł się jednak w roli prozaika i… kamieniarza na warszawskich Powązkach.
Prawdziwym przełomem w karierze tego wielkiego oryginała była rola w słynnym „Rejsie” Marka Piwowskiego. Publiczność od razu zapamiętała charakternego mężczyznę o chropawym głosie i niekłamanej vis comica. Aż do śmierci w roku 1988 Himilsbach zdążył wystąpić przed kamerą jeszcze ponad pięćdziesięciokrotnie. Grał m.in. we „Wniebowziętych” (których był współscenarzystą), „Jak się to robi”, „Przepraszam, czy tu biją?”, „Nie zaznasz spokoju”. Jego dorobek literacki obejmował zarówno zbiory opowiadań, jak i scenariusze. Zmarł przedwcześnie, pokonany przez alkoholizm.
Niniejszy dokument stanowi najbardziej udaną z wielu prób odpowiedzenia na pytanie: kim tak naprawdę był Jan Himilsbach? Autorom filmu udało się dotrzeć do wielu przyjaciół bohatera oraz szeregu bezcennych materiałów archiwalnych. Lawirując między tytułowymi prawdami, bujdami i czarnymi dziurami, stworzyli fascynujący portret człowieka, którego życie samo w sobie było prawdziwą sztuką, w równym stopniu przesyconą absurdem, co tragizmem.
http://www.pressoffice.pl/kultura,t810978757?more=83551572